6 Behoeftepeiling
Het woord ‘levensbehoefte’ betekent: dat wat je echt nodig hebt in het leven. Je eerste levensbehoefte is dat waar je écht niet zonder kunt.
Als je Google de opdracht geeft te zoeken wat Nederlanders allemaal als ‘eerste levensbehoefte’ zien, dan is dat nogal wat: zout, WiFi, lopen, sex, lezen, water, ventilatie, cultuur, coaching, kennis, sport, mobiele telefoon, knuffelen, energie, reizen, wonen, slapen, mineralen, weersverwachting. En dat zijn nog maar de eerste zoekresultaten.
Google helpt je de eerste levensbehoefte van andere Nederlanders te peilen (=te meten). In deze oefening peil je jouw eigen eerste levensbehoefte, en leer je hoe die onder woorden te brengen.
- Bedenk wat in jouw leven echt niet mag ontbreken, jouw eigen eerste levensbehoefte. Let op: geen persoon of ander levend wezen, maar denk aan een ding of een activiteit (= iets wat jij doet, of wat een ander voor jou doet).
- Schrijf een korte tekst van ongeveer 200 woorden over jouw levensbehoefte.
- Leg in die tekst uit wat je levensbehoefte is, en:
– geef twee redenen waarom je niet zonder dat ding of die activiteit kunt;
– geef twee voorbeelden van wat er zou gebeuren als je dit ding of deze activiteit niet meer had.
In de vorige stap heb je jouw levensbehoefte opgeschreven, nu gaan we kijken: is het wel echt jouw levensbehoefte, helemaal van jouzelf?
Heel veel van wat wij willen en vinden komt direct uit onze omgeving. Omdat wij onbewust anderen nadoen, is het goed om altijd te bedenken wat er echt bij jou hoort en wat niet. Als je bij een groep hoort, laat je dat zien door je op een bepaalde manier te gedragen of te denken: je denkt dan misschien dat wat de groep wil, ook voor jou belangrijk is. Maar als je teveel of te vaak dingen doet en zegt die niet bij jou horen, kun je jezelf kwijtraken.
Groepen laten je niet gemakkelijk je eigen keuzes maken: De schrijfster Dilara Bilgiç schrijft in haar boek De gelabelde over de neiging die groepen hebben om de levensbehoefte van de groep als de énige levensbehoefte te zien. Ze laat in haar boek haar moeder aan het woord, die op haar werk in discussie raakt vanwege een levensbehoefte die zij voelt:
Op het werk bad ik tijdens de koffiepauzes. Sommige collega’s reageerden daar argwanend op. Ze wilden weten waarom ik dat niet thuis deed, en het per se in de pauze moest doen. Ik heb dat nooit helemaal kunnen vatten. Ik vraag toch ook niet waarom zij hun koffie niet thuis dronken? Koffie en de gesprekken bij de automaat zijn voor sommigen een fundamentele levensbehoefte. Voor mij is bidden een levensbehoefte.
Bron: Dilara Bilgiç, De gelabelde. . Amsterdam 2022, 122.
- Kijk nog eens goed naar wat je schreef toen je je levensbehoefte opschreef. Waar komt die behoefte vandaan? Volg je een groep, of volg je jezelf? Wil of durf je anders te zijn dan anderen in je levensbehoefte?
- Laat wat je schreef over je levensbehoefte lezen aan een ander. Bespreek je levensbehoefte met je klasgenoten.
- Begrijpen jullie elkaars levensbehoefte (hebben jullie ze duidelijk genoeg opgeschreven)?
- Hebben jullie allemaal andere levensbehoeften opgeschreven, of dezelfde?
- Moeten jullie ruimte maken voor elkaars levensbehoeften, er rekening mee houden?