142 Dagenlange discussie
Het grootste voordeel van schrijven ten opzichte van praten is dat het niet in één keer goed hoeft. Zelfs de beste schrijvers zitten eindeloos te strepen en te krassen in het werk dat zij maken voordat het in de boekhandel ligt.
Praten gaat een stuk sneller, maar heeft als nadeel dat als je er iets uitgeflapt hebt dat je beter niet had kunnen zeggen, je het gesprek moet repareren met zinnen als:
‘zo had ik het niet bedoeld’
‘misschien klonk ik wat bruusk zonet, maar…’
‘bij deze mijn excuses voor wat ik net zei’
Schrijven gaat langzamer dan praten, en daar ga je in deze oefening optimaal gebruik van leren maken. Zodat je net als een echte schrijver leert wat het is om te schrijven, nog eens na te denken, te schrappen, opnieuw en beter te schrijven, nog eens na te denken, te schrappen en zo maar verder en zo maar verder.
- Verzin met de klas een onderwerp waar je een discussie (= uitwisseling van gedachten) over wilt hebben. Sowieso een onderwerp waar iedereen wel iets van vindt, omdat iedereen ermee te maken heeft. Het moet een onderwerp zijn waar niet iedereen het mee eens is.
- Laat je docent een stelling verzinnen die dit onderwerp op scherp zet.
Bijvoorbeeld: jullie kiezen het onderwerp ‘mobiele telefoon’, en de docent verzint als stelling: ‘Kinderen onder de 16 moeten zelf geen mobiele telefoon hebben’. - Schrijf de stelling op het bord.
- Loot wie er als eerste mag beginnen. Diegene die gewonnen heeft, loopt naar voren en schrijft in 2-4 zinnen wat hij/zij van de stelling denkt.
- Loot weer, en degene die dan wint, gaat op het bord een paar zinnen schrijven als reactie op de zinnen van de eerste leerling. Herhaal dit proces tot iedereen geweest is. Omdat er elke keer geloot wordt wie er reageert, kun je dus elke keer dat er geloot wordt aan de beurt zijn! Je moet dus altijd meedenken met de lijn van de discussie.
- Als je aan de beurt bent, neem je de tijd om te bedenken wat je op wilt schrijven. De discussie gaat niet verder voordat jij je paar zinnen opgeschreven hebt. Als je daar een uur of een dag over na moet denken, neem die tijd dan. Het gaat erom dat je je tijd besteedt aan het heel precies uitdenken van je eigen visie. Heb je die eenmaal opgeschreven (in duidelijke taal), dan zit je eraan vast. De discussie kan dus soms wel een dag stil (lijken te) liggen, maar op een gegeven moment schrijft degene die aan de beurt is wat op en kan het weer verder. Een goede discussie kan zo in een klas wel een jaar duren!
Zoals de discussie nu gestructureerd is, volgt er steeds een nieuwe schrijver op de vorige. De reeks ziet er zo uit: 1234567…(etc.). Je kunt het echter ook zo doen dat de schrijver van een mening ook nog kan reageren op wat diegene die na hem komt opschrijft. Daarvoor ook de stappen:
- Als nummer 1 heeft geschreven, nummer 2 heeft geantwoord, kan nummer 1 zich melden en de gelegenheid pakken om te reageren op nummer 2. Dan pas gaat het verder met nummer 3, die ofwel reageert op 2, ofwel op de tweede bijdrage van 1.
- Dan wordt de volgorde gecompliceerder en kan er zo uit komen te zien: 121324354657 (etc.)
- Er zijn nog meer discussieregels denkbaar. Het belangrijkste is om alles van te voren goed af te spreken en je er met z’n allen aan te houden.
